Cédric Vennekens

Samen met mijn vrouw Eline baat ik dit kleinschalige restaurant uit. Met twee doen we alles zelf en serveren we onze gasten een Belgisch-Franse gastronomische keuken. Kleinschalig, maar op hoog niveau.

Ik kan niet beweren dat het koken er met de paplepel is ingegoten. In mijn familie vind je geen andere koks. Toch zijn er al foto’s van mij als baby tussen de kookpotten. Mijn vader zegt me altijd dat het er al in zat van toen ik heel klein was.

Rond mijn acht jaar wilden mijn vriendjes politieman of brandweerman worden. Ik? Ik wilde kok worden. Waarom? Ik weet echt niet waar ik het idee had gehaald, want bekende tv-chefs waren er nog niet. Maar dat ik in de keuken wilde staan, dat wist ik al snel.

De culinaire helden zijn pas op latere leeftijd gekomen. Ik ben een grote fan van de Franse klassieke keuken. Dan kom je al snel uit bij namen als Johan Segers, Karen Torosyan en Paul Bocuse. Dat zijn mannen op een ander niveau. Ik hou van hun klassieke manier van werken.

Dan kies ik om drie keer zwezerik te eten.

Probeer niet meteen aan de top te beginnen, maar probeer je carrière rustig op te bouwen. In de horeca heb je ook gemakkelijker de mogelijkheid om eens te switchen. Maak van die mogelijkheid gebruik, dat is opnieuw een manier om weer nieuwe dingen te leren.

Ik kan niet meteen op een klassiek gerecht komen dat ik overroepen vind. Wél eentje dat onderschat wordt: het koninginnehapje met hollandaisesaus. Die saus hoort er naar mijn gevoel echt bij, maar mensen zijn daar vaak verrast over. Nochtans is dat hoe de klassieker echt gemaakt moet worden. Ik vind het altijd fijn te horen dat het mensen toch bevalt eens ze het eenmaal proeven zoals het hoort.

Artisjokken schoonmaken, vreselijk!

Wij wisselen elke vijf weken ons menu en dat is best snel. Ik laat me daarin vooral leiden door de seizoenen en welke groenten, fruit en vis er op dat moment vooral verkrijgbaar én lekker is. Ik start vanuit het hoofdproduct en werk zo verder het hele menu af. Soms staat dat in één keer op papier, soms doe ik er ook enkele weken over. Lees ik dingen, zoek ik iets op en kom zo finaal tot het nieuwe menu.

Paté en croûte zou ik heel graag eens in mijn menu verwerken. Ik weet echter van collega’s dat zoiets niet altijd goed ontvangen wordt. Mensen denken vaak dat het een gewone paté is, maar er komt zoveel vakmanschap en kennis bij kijken.

We willen verder blijven bouwen aan een positieve naamsbekendheid. Zowel ’s middags als ’s avonds vol zitten en onze klanten kunnen verwennen en een leuke ervaring geven. Keer na keer, jaar na jaar. Alles wat er eventueel bij komt, is een mooie extra.